Bir süre önce sevgili bir arkadaşım bana şunu sordu: - "Metatıp gerçekten işe yarıyor mu?" Pizza hazırlıyordu. Lavabonun üzerinde dengede duran tahta bir ses çıkardı. Bir örnekle cevap verdim: - "İşitme bozukluğunuz olduğunu varsayalım. Her yoğurduğunuzda kendini gösteriyor. Bu bozukluğun mesajını anlamanıza yardımcı olmak için muhtemelen şunu soracağım: yoğururken rahatsız edici sesler duyuyor musunuz?" -"Evet, tahtanın sallanma sesini duyuyorum." -"Tahtayı mutfak tezgahının üzerine koysanız yine de ses çıkarır mı?" -"Ehhh, hayır... Ama her şeyi kaldırıp alanı boşaltmalıyım..." İşte mesele bu. Soru "metatıp işe yarıyor mu?" değil. Soru şu: "Yer açmak mı istiyorsunuz? Değişmek mi istiyorsunuz? Daha iyi hissetmek mi istiyorsunuz? Tekrarlayan ve güçsüzleştirici kalıplarınızdan çıkmak mı istiyorsunuz?" Çocukken kendi kendime "Gülemiyorum, yoksa oradaki babam onu ​​artık sevmediğimi düşünecek..." ve "Ben olmasaydım annem bu kadar gülmek zorunda kalmazdı" diye tekrarlıyordum. fedakarlıklar." Benim alanımda "Bu adil değil... benim hatam... o benden daha iyi... Ben yapamam... Ben böyleyim... Daha iyi olurdu" gibi düşünceler vardı. Doğmamıştım... "Metatıp bana bu alanı boşaltmama, bu düşünceleri değiştirmeme, tüm seçimlerimin kahramanı olmama yardımcı oldu. Bugün Mutluluğu ve Sevgiyi seçiyorum. Bugün hayatı seçiyorum. Peki sen...? Claudia, Yvan ve tüm metamiklere teşekkürler. Size ve bana da teşekkürler. Shiatsu operatörü ve eğitmeni, metatıp danışmanı ve geçmiş yaşam regresyonu uzmanı.