Ben bir tasarımcıyım, bitki ve çiçeklerle doğal kozmetik ve takılar üretiyorum, aromaterapi ve çiçek terapisi operatörüyüm, binlerce şey yapıyorum ve şarkı söylemeyi seviyorum...

Pek çok zor durumdan, kötü ilişkilerden, ekonomik zorluklardan ve küçük ama sonsuz sağlık sorunlarından geçtikten sonra ilk Metatıp seminerime ulaştım

Taahhüt ettiğim her şey büyüdü ve bir noktada çöktü. Bu hayattaki görevimin, içine girdiğim durumları büyütmek olduğu sonucuna vardım, görev bittiğinde eli boş ayrılıp yeniden başlamak. Her anlamda.

Ama tüm bu kasırgada ben neredeydim?

Bazen kendimi kara bir bulutun sardığını hissettim . Kendimi bir uzaylı gibi hissettim: Üzgündüm, mutsuzdum, dünyaya kızgındım, son derece yalnızdım, her zaman yersiz ve zamansızdım. ...ve her şeyi somatize ettim: 8 yıl boyunca bitmek bilmeyen, tedavisi olmayan reflü öksürüğüm vardı, sonra sırt ağrısı, fıtıklar, kas ağrıları ve kendi kendine ortaya çıkıp sonra kaybolan tuhaf semptomlar... vücudum bana sürekli sinyaller gönderiyordu. Ben de şarkı söylemeyi bıraktığımda, benim için dibe vuruyordu. Her şey daha da kötüye gitti ve bunu kimseye söylemediğim halde antidepresan kullanmaya başladım. Ama hayır çözüm bu olamazdı.

ve geldiğim tüm uyumu, ışığı, renkleri ve neşeyi dünyaya getirmeye çalışmamı sağladı. Rahatsız etmemek, kimseyi hayal kırıklığına uğratmamak, kızdırmamak için bazı şeyleri gizli tutmam gerektiğine, küçük köşemde kalmam gerektiğine, çünkü benim olmadığım halde başkalarının her zaman daha önemli bir şeyleri ya da birileri olduğuna inanmıştım. Bunu yaparak (bugün ne kadar savunmacı olduğunu anlasam da) kabul edilecek, görülecek binlerce şeyde ustalaşmakla meşgul oldum ama sonra hep bir adım geride, gölgede kaldım ve sadece kendime izin verdim. kırıntılar.

Bugün kendimi gören ve tanıyan benim, olduğum küçük kızı savunmayı ve sevmeyi, hayatın bana vermek istediği tüm güzel şeyleri karşılamayı öğrendim, bedenim benimle iletişim kurmaya devam ediyor ama şimdi o ve ben anlıyoruz Birbirimin hikâyesini okurken kendimi ormanda yürürken, nefes alırken, minnettar hissederken ve kendime artık mutlu olduğumu , hayatın harika olduğunu, olup biten her şeyin her zaman doğru olduğunu ve bize yeni bir şeyler öğrenme fırsatı verdiğini söylerken buluyorum.

Claudia Rainville, Yvan Herin ve bu harika dönüşümde bana her gün yardım eden tüm danışmanlara teşekkür ediyorum ve bugün tüm kalbimle istediğim şey, başkalarının da bu muhteşem hafifliği hissetmelerine yardımcı olabilmektir, ...tıpkı yapıldığı gibi. Benimle .