Ik ontmoette de Metamedecine nadat een ziel de baarmoeder en het hart was overgestoken en dan wegging en nooit meer terugkwam.
Met het ritme van mijn werk in de mode heb ik voorkomen dat het mijn leven observeerde, maar het gebrek aan moederschap gaf me de coup de genade.

Ja, het was echt een genade omdat ik de kans kreeg een wereld te ontdekken waarvan ik nooit had gedacht dat die bestond.

Accepteren en evolueren dankzij mijn pijn, bewust worden van mentale patronen die mij tot lijden hebben geleid, luisteren en met pure Liefde verwelkomen dat kleine meisje dat zich ooit buitengesloten had gevoeld.

Metamedecine hielp me sluiers te verwijderen die mijn ziel verdoezelden.

Is het een wonderbaarlijke sensatie om jezelf aan jezelf te openbaren? Een verborgen vreugde zonder rationaliteit doordringt mij, weet de Ziel dat dit is wat hij nodig heeft en bedankt hij hem met een gevoel van vrede in mij?

Vaak heb ik met mijn werk vrouwen ooit geholpen zich van buitenaf te uiten, nu help ik ze zichzelf van binnenuit te herkennen en zich in hun schoonheid te kleden.

Met grote vreugde is de Metamedecine in mijn land bekendgemaakt?

Geluk