Altijd bewoond door een diep gevoel dat er niet zoiets bestaat als geluk of pech, of wat ik vaak heb horen definiëren als ‘goddelijke straf’, begon ik me op een bepaald punt in mijn leven af ​​te vragen waarom de wereld werd bewoond door zoveel lijden en vooral waarom sommigen voorbestemd zijn voor een pijnlijk levenspad en anderen minder...

en het is precies als antwoord op deze vragen dat Metamedicine in mijn leven arriveerde; Velen zouden bij toeval zeggen: ik heb het gevoel dat het door synchroniciteit tot stand is gekomen.
Precies in een van de donkere periodes, toen ik me een toeschouwer van mijn leven voelde, toen ik het gevoel had dat het leven voorbijging en ik niet in staat was om in te grijpen in de gebeurtenissen die mij overkwamen, kwam Metamedicine tussenbeide om mij de middelen te geven om te leren, wat ik definieer als de les van het belangrijkste en moeilijkste leven: “Van mezelf houden”

dat ik tot dat moment (veertig jaar lang) volledig ten dienste van anderen had geleefd, was geworden wat anderen van mij vroegen te zijn en dat ik tot op het punt niet meer wist wat mijn behoeften waren, ik die tot dat moment was geweest, ik was de meest strenge oordeel over mezelf, eisend om een ​​niet-bestaande perfectie te bereiken, ik die ja zei tegen iedereen en velen nee tegen mezelf, na de zoveelste zelfsabotage van mijn doelen en mijn leven, begon ik me af te vragen of ik niet echt Ik ben verantwoordelijk voor de mijne lijden en dus vond ik het antwoord in Metamedicine, via een consultatie, die mij bevrijdde van de rol van verlosser die ik mezelf had toebedeeld en mij leerde de mede-schepper van mijn leven te zijn.